Bart Drost

Tekenen ligt aan de basis van het werk van Bart Drost. Het zijn persoonlijke notities van een belevenis, een ervaring, van gedachten.Nu eens tonen zij een droomwereld,dan weer is het een poging de essentie van de dagelijkse realiteit in een beeld te vatten.De tekeningen zijn zelfstandige kunstwerken. Meer dan eens vormden zij de aanleiding tot schilderijen, beelden of installaties.

Voor zijn tentoonstelling 'bladgoudjongens - deel 1' onderwierp Bart Drost zijn 'drieluik met de kunstenaar op zeer jeugdige leeftijd' uit 1987 aan een metamorfose, maar niet vóórdat hij er 121 portretten uit selecteerde en fotografeerde. De portretfoto's tekent hij met potlood vrijelijk na en vervolgens neemt hij ze voor een tweede keer onder de loep: hij tekent ze met vetkrijt op paneeltjes van 23x23cm. Deze verzameling portretten werd het uitgangspunt voor het project 'wie ik was'.

In 2021 verrast Bart Drost zichzelf en begint met potlood foto's na te tekenen. De kelder van NEUS - een vervallen bar, die omgebouwd is tot een ruimte waar je ook kunst, mode, design en muziek kunt ontdekken - blijkt een geschikte plek om de meer dan 900 tekeningen te installeren. Uit een fotoboek tekent hij details van naakte jongens seriematig na: neuzen, handen, voeten, tepels enzovoorts. Met zwart potlood. Bij ieder lichaamsdeel voegt hij een passend object toe. Met kleurpotlood. De tekeningen verpakt hij stuk voor stuk in transparante envelopjes en hij presenteert de series strak in het gelid, soort bij soort.

Bart Drost was in 2021 artist in residence bij POPOP in NIjmegen en werkte de hele maand oktober in het voormalig belastingkantoor. Vijf dagen per week van 9-17 uur was hij er 'op kantoor'. Het verhaal gaat dat hij bij aanvang van zijn werkperiode in de verlaten kantoorruimte in een kartonnen doos dertig in een krampachtig handschrift volgeschreven vellen lijntjespapier aantrof. Met rode oortjes las hij de notities (van een voormalig ambtenaar?) door. Naar aanleiding van deze notities maakte hij 54 potloodtekeningen.

Voor de tentoonstelling 'Spelen met Kerst' in de Grote of Pancratiuskerk in Emmen (2018/2019) tekende Bart Drost naar aanleiding van woorden die hem door kerkgangers waren aangereikt, een serie van 28 tekeningen met grafietstift op board. Later kleurde hij deze tekeningen digitaal in.

Van 1 januari tot 31 december 2017 maakt Bart Drost met regelmaat kleurrijke tekeningen in vetkrijt. Soms maakt hij dagen achtereen telkens éen enkele tekening, ook wel eens meerdere tekeningen op een dag, dan weer een tijdje helemaal geen. Hij kiest er bewust voor om eenzelfde formaat en materiaal aan te houden. De thematiek is het leven van alledag, tot onderwerp kiest hij de dingen die hij meemaakt, losse gedachten en verre herinneringen, dromen en fantasieën.

Alle 239 tekening uit 2017 zijn gebundeld in het boekje 'stilaan voorwaarts'.

In april 2012 maakte Bart Drost met zijn Chinese vriend Xiaoming Xia een korte reis naar diens geboortegrond. In de tentoonstelling 'going home', speciaal gemaakt voor studenten van het Art & Design Department van het XiameTan Kah Kee College doet Drost verslag van deze reis, die doorspekt is met verhalen uit de jeugd van zowel hemzelf als van Xiaoming Xia. Een 'going home' in tweeërlei opzicht: de Chinese vriend zoekt zijn thuisplaats op, Drost bedient zich weer van het schildersidioom waarmee hij zijn loopbaan is begonnen. Het resultaat zijn 18 zwart/wit schilderingen (220x85cm), 23 kleurschilderingen (110x85cm), 23 pentekeningen (15x10cm) en 1 shortmovie.

De schilderineg, teksten en tekeningen werden gebundeld in het boekje 'going home'

De eerste reactie van Bart Drost op de porseleinklei die hij tijdens een werkperiode in het Keramisch Werk Centrum in Den Bosch in 2007 wilde gebruiken was er een van verbazing, teleurstelling, schrik, ja zelfs afkeer. Vervelende brokkelklei vond hij het waarmee hij niets kon aanvangen.

Nadat hij er worstjes en bolletjes van had gevormd, bleek er op slaan de meest passende (re)actie. Al slaande gaf hij richting en vorm aan de klei en ontdekte hij een nieuwe manier van tekenen.

In 2011 heeft hij de contouren van de fragiele porseleinen slatekeningen, die al die tijd als juwelen en opgeprikte vlinders opgeborgen lagen in een ladekast, over gebracht op papier en in 2012 heeft hij deze lijntekeningen met Oost-Indische inkt opgevuld.

De ruim honderd aldus ontstane tekeningen vormen als het ware Drosts persoonlijke Rorschachtest.

Alle inkttekeningen zijn gebundeld in het boekje 'slatekeningen in inkt'

terug naar archief

In 2009 organiseerde Bart Drost de tentoonstelling 'visit the lord at your own risk' in Kapel Notre Dame des Arts in Beek-Ubbergen. Daarbij gaf hij het boekje 'om te huilen' uit: foto's van kruiswegstaties van de kapel in combinatie met potloodtekeningen, Drosts vertalingen van diezelfde staties.

Van 1998 tot 2005 beschikte Bart Drost over een atelierruimte in Vlissingen. Hij hoopte nieuwe inspiratie op te doen ver weg van de provinciestad Nijmegen, onder invloed van de alsmaar bewegende zee. Er valt geen duidelijke kentering of ommezwaai in Drosts tekeningen/schilderingen uit deze periode te ontdekken. Het zijn met name de grote krijttekeningen (180x160 cm) die opvallen.

Van 15 april tot 29 oktober 2000 organiseerde Bart Drost in de Grote Kerk van Veere de tentoonstellingenreeks 'Godsgeschenken Deel 1,2 en 3'. In deze periode heeft hij als bijdrage aan de website van de tentoonstelling vrijwel dagelijks 1 tekening geplaatst. De ruim 150 tekeningen zijn in 2012 gebundeld.

De blogtekeningen werden gebundeld in 'godsgeschenken'

Een kinderwereld, zo zou het het kunnen noemen. Bart Drost maakte een serie pasteltekeningen (100x80cm) waarbij telkens een jongetje én een dier figureren. Vrienden van elkaar zijn ze, het jongetje en het dier. Ze lijken wel verliefd op elkaar. Ter aanvulling heeft Drost voor de presentatie 'een dagje uit' enkele dieren uit de tekeningen als beelden uitgevoerd, in hout, fris en fleurig beschilderd. Een gele giraffe, een groene krokodil, een grijze haas en een roze varken.

Tekenen is voor Bart Drost een soort van hardop denken. Gedachten nemen de vrije loop, de hand maakt er met fineliner en kleurpotlood een beeld van. Je zou het een bijproduct in zijn kunstproductie kunnen noemen. Deze tekeningen waren te zien tijdens de tentoonstelling '21 jonge kunstenaars' bij Nouvelles Images in Den Haag.

In 1980 werd Bart Drost aangenomen als student derde jaar Monumentaal Textiel aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Een groot deel van het studiejaar diende te worden besteed aan een 'stage'. Drost had geen idee... Bij wijze van stage ging hij in zijn eentje met openbaar vervoer op trektocht naar Marokko. Hij schreef talloze reisbrieven aan zijn klasgenoten en sloot vele tekeningen daarbij in.