ingezonden en uitgesproken
Burgers hebben inspraakrecht
tijdens hoorzittingen van de Nijmeegse gemeenteraad door - pakweg 3
minuten - het woord te voeren, maar ook via ingezonden brieven en
videoboodschappen. In het kader van de herinrichting van de Graafseweg
maakte ook Bart Drost van dat recht graag gebruik.
21 november 2019 - ingezonden brief inspreekronde gemeenteraad
Beste leden van de gemeenteraad (en anderen ook),
naar
aanleiding van alle twijfels aangaande de wegversmalling van de
Graafseweg het volgende: natuurlijk is het niet de bedoeling dat er
sluipverkeer gaat ontstaan bij een wegversmalling. Daar is onderzoek
naar gedaan en 'het valt mee', begrijp ik. In het ambitie document
mobiliteit (kan ik dat overigens ergens vinden/lezen?) wordt gesproken
over een groei van het autoverkeer met 10-20 procent, maar dat betekent
hoop ik toch niet dat de gemeente er mee instemt dat het autoverkeer
naar de binnenstad met 10-20% groeit? Was het niet juist de bedoeling om
de binnenstad te ontlasten van autoverkeer? Een versmalling van de
Graafseweg van 4 naar 2 baans is een stimulerende en adequate maatregel
om verkeer náár de binnenstad af te remmen. En hebben we minder verkeer
ín de binnenstad, tja, dan hoeft er ook weer minder uit.
Groot
struikelblok is dat op dit moment de Graafseweg - nog steeds - als
doorgaande route wordt gebruikt. Toegegeven zal moeten worden dat een
vierbaansweg het karakter van doorvoerweg versterkt. Reden te meer om
van 4-baans naar 2-baans te gaan. Nu heb ik het nog niet eens gehad
over de leefbaarheid aan de Graafseweg. Volgens bewoners ook wel
aangeduid als 'Graafse-snelweg'. U zult begrijpen dat een snelweg voor
de deur wel de minst gunstige voorwaarden schept voor een goed
leefklimaat. De bewoners ervaren de straat, de weg niet als een plek om
te gaan, om elkaar te ontmoeten. We haasten ons schielijk naar binnen om
aan geraas, gevaar en stank te ontkomen. Dat schept geen nabuurschap.
Ook u weet dat nabuurschap een van de belangrijkste pijlers voor een
ontspannen en hulpvaardige samenleving is. Maar Gods wegen zijn
ondoorgrondelijk: in het actie voeren voor een toekomst met een veilige
en vriendelijk Graafseweg blijken bewoners elkaar te vinden en wordt er
een band gesmeed!
Ik verzoek u bovenstaande in uw overwegingen
mee te nemen en wens u allen veel wijsheid bij het nemen van de nodige
beslissingen. Mocht u behoefte hebben om met bewoners hierover van
gedachten te wisselen, ze staan erom te springen!
_____________________________________
4 december 2019 - inspreekbeurt gemeenteraad Nijmegen
Beste leden van de raad,
Dat
de Graafseweg in Nijmegen dringend aan herinrichting toe is, daarvan is
iedereen wel overtuigd. Maar over welke kant het op moet gaan wordt
door partijen nog stevig gebakkeleid.
Een groot aantal bewoners van
de Graafseweg heeft zich geschaard achter de plannen van het college om
de weg van vierbaans naar tweebaans te brengen. Dit niet alleen vanwege
'eigen wooncomfort', maar zeker ook met het oog op de toekomst van
Nijmegen als een stad waar het plezierig, gezond en veilig toeven is. De
kwestie dreigt tot een strijd van getallen te verworden, terwijl het
toch meer een kwestie is van gezond verstand zou moeten zijn.
Daarom
zal ik u nu een fabel voorlezen ter overpeinzing bij de herinrichting
van de Graafseweg te Nijmegen. De fabel is geschreven door Toon Tellegen
en te vinden in zijn bundel 'Misschien wisten zij alles al'.
EEN
ENKELE KEER HIELD DE EEKHOORN ZICH bezig met ernstige problemen. Hij
zat met de mier onder een boom. Na over veel onbelangrijks te hebben
gesproken kwam de afstand tussen hun neuzen ter sprake. De mier had een
takje dat precies de lengte van zijn voet had. Hij hield één uiteinde
daarvan tegen het puntje van zijn neus en wees met het andere uiteinde
in de richting van de neus van de eekhoorn. Hij draaide het takje
vervolgens om het laatste uiteinde heen, en nog eens, en nog eens, en
nog eens tot hij de punt van de neus van de eekhoorn had bereikt.
'Vijf voet,'zei de mier.
'Laat mij eens meten,'zei de eekhoorn.
De
zon scheen zwaar naar beneden en de verte was in een trillende nevel
van hitte gehuld. De eekhoorn pakte het takje, boog zich iets voorover
en mat de afstand tussen de twee neuzen.
'Drie voet,'zei hij.
'Dat
kan niet,'zei de mier. Hij pakte het takje en kwam tot zes voet. De
eekhoorn kroop naar hem toe en kwam niet verder dan één voet.
'Het lijkt nergens op,' zei de mier, 'zo komen we er nooit achter.'
'We moeten het aan iemand vragen,' stelde de eekhoorn voor.
Op dat moment kwam het konijn voorbij en zij vroegen hem de afstand tussen hun neuzen te meten.
Het konijn schudde zijn hoofd.
'Daar
begin ik niet aan,'zei hij. 'Eens heb ik me laten verleiden om de
afstand van mijn neus tot het puntje van de slurf van de olifant te
meten. Maar mijn neus staat nooit stil, zoals je ziet, en dus kon er ook
niet gemeten worden. De olifant raakte daardoor zeer verstoord. Hij
moest en zou het weten, anders zou er dit gebeuren of dat gebeuren, ik
weet het niet, maar hij stond op zijn achterste benen. Goed. Met mijn
uiterste wilskracht, en na drie diepe zuchten, ben ik er toen in
geslaagd om mijn neus even, één tel stil te houden. Maar hij viel meteen
van mijn gezicht. Hij beweegt niet voor niets! Daar kwam ik toen pas,
tot mijn verdriet, achter! De olifant heeft er de slak bij gehaald en
die heeft mijn neus er toen weer aan gelijmd, maar dat heeft toch zó
lang geduurd dat er wel tien groene kolen voorbij zijn gekomen, die ik
niet heb kunnen ruiken. Ja! Dus je kunt je wel voorstellen dat ik
sindsdien mijn neus nooit meer heb stilgehouden. De olifant ging toen
akkoord met een geschatte afstand, dat is dus zo maar een afstand, van
vier voet. Maar als je het mij eerlijk vraagt dan is dat
neuzen-afstanden meten nergens goed voor, zo niet zeer gevaarlijk. En
nu: gegroet. Ik ruik kool.'
Het konijn boog voor de mier en de eekhoorn en schoot toen het struikgewas in.
'Tja,'zei de eekhoorn. 'Laten wij het ook maar op vier voet houden. Of heb jij een betere afstand?'
'Nee,' zei de mier.
De zon scheen steeds feller naar beneden, die dag, en uit alle hoeken en gaten van het bos steeg luid gepuf naar boven.
_____________________________
12 december 2019 - ingezonden brief in De Gelderlander
Volgens mij ben ik grijs geworden vannacht?
Vanochtend keek ik in de spiegel en zag een nieuwe glans over mijn haren: ietwat grijs.
Slechte nacht gehad ook, liggen woelen met een onbestemd gevoel in mijn buik. Beetje misselijk.
Gisterenavond
was ik aanwezig eerst bij het inspreekuurtje en daarna bij de
bespreking van de herinrichting van de Graafseweg in de Nijmeegse raad.
Ik ben belanghebbende in deze kwestie. Want ik woon aan de Graafseweg.
Want ik woon in Nijmegen. Want ik maak deel uit van deze maatschappij.
Want ook ik ben verantwoordelijk voor deze aarde.
Ik ben
geschrokken van de toon waarop en waarmee raadslieden elkaar bejegenden.
De broek zakte me er welhaast van af, plat gezegd. Ik - leek in
raadszaken - ging er van uit dat de raadsleden met elkaar in gesprek
zouden gaan. Het leek echter meer op een spelletje beter-weten. Veelal
was er geen sprake van een uitwisseling van gedachten, maar meer een
elkaar met woorden vangen. Wat een toon, wat een niveau!
Wat mij
opviel bij de tegenstanders van een eventuele wegversmalling (optie 5,
voor het gemak) was het dedain waarmee werd gesproken over 'de
automobilisten'. Met name SP, PvdA en CDA maakten zich daar schuldig
aan. Als waren automobilisten een stel nitwits en idioten die alleen
maar zo snel mogelijk van A naar B willen zien te komen. Daarbij viel
overigens op dat de meeste raadsleden 'uit eigen ervaring' spreken.
In
mijn familie en vriendenkring bevinden zich veel autobezitters en
autorijders. Het merendeel van hen acht ik zeer. Zij zijn betrokken
burgers en tonen zich bewust van de consequenties die het rijden in een
auto voor mens, stad en milieu met zich meebrengt. Geheid dat zij optie 5
nogal een heftige ingreep zullen vinden, maar ook een zéér
begrijpelijke en onvermijdelijke ingreep.
Immers: zolang de
Graafseweg als een snelweg wordt geprofileerd, zal zij ook als een
snelweg worden gebruikt. We zouden hier ook van 'uitlokking' kunnen
spreken. Geen wonder dat Rijkswaterstaat niet overgaat tot het plaatsen
van flitspalen!
Wanneer ik SP-voorman Van Hooft hoor beweren dat
'als automobilisten kunnen kiezen voor de kortste weg van A naar B, dan
nemen ze die ook', zou mijn repliek in dit geval zijn 'zorg er dan voor
dat die kortste weg niet via de Graafseweg loopt.
Gisteren werd
duidelijk dat er op dit moment geen meerderheid in de raad is die de
uitvoering van optie 5 mogelijk maakt. GroenLinks, D66 en de Partij voor
de Dieren kunnen de herinrichting in een breder kader plaatsen en
spelen in op de ontwikkeling in de wereld.
SP, PvdA, CDA en de andere partijen komen niet verder dan spreken over secondeverlies en filelengte.
Verrassend
in dit geheel is de SP, die op de rem gaat staan en niets wil weten van
een wegversmalling. Ik weet niet of er een fractiediscipline heerst in
deze partij, maar ik kan me moeilijk voorstellen dat SP-lid Marij
Feddema tégen optie 5 zal stemmen, gezien haar inzet voor ander
rijgedrag in Nijmegen Lent. Daar voert zij met bewoners actie tegen
'lawaai, vieze lucht en nóóit rust'. Bij de Graafseweg kan ik daar nog
'veiligheid' aan toevoegen.
Maar wat mij vooral grijze haren
bezorgt is het ontberen van een gezonde toekomstvisie bij een groot
aantal raadsleden. Een toekomstvisie die zo prachtig staat beschreven in
het document 'Nijmegen Goed Op Weg' lijkt op dit moment meer een
document voor de bühne, dan een document waarmee gewerkt wordt.
______________________________
5 februari 2020 - Inspreekbeurt gemeenteraad
Beste mensen,
Ik
ben een bewoner van de Graafseweg, geen actievoerder, geen politicus.
Ik ben een verontruste en bezorgde burger. Ik spreek niet als
woordvoerder van wie dan ook. Dit keer geen fabeltjes. We zijn er weer
ingestonken! Vanwege de aanname dat het autoverkeer in Nijmegen de
komende 10 jaar met pakweg 10% toeneemt, wringen alle partijen zich in
bochten om hoe dan ook al die auto's de stad in en weer uit te krijgen.
Dit is een ouderwetse, een achterhaalde manier van denken. Hamvraag zou
moeten zijn: is deze toename van het autoverkeer in onze stad wel
gewenst? En zo nee, hoe kan die dan voorkomen worden?
Mocht deze
toename van 10% hoe dan ook onvermijdelijk zijn, dan past deze leidende
gedachte: hoe de overlast die deze toename van het autoverkeer met
zich mee brengt te compenseren? Wie van u - partijen, raadslieden - steekt de nek uit en zoekt daadwerkelijk oplossingen hiervoor?
Aanvankelijk
was ik zeer gecharmeerd van het ontwerpplan van de raad om de huidige 4
banen van Graafseweg terug te brengen naar 2 banen. Bij nadere
beschouwing van de ontwerptekening echter viel het plan toch wel tegen.
De ontwerptekening ligt hier voor u. Laten we nu eens samen kijken
hoeveel bomen er ter compensatie van de overlast van het autoverkeer
zullen worden geplant. Welgeteld 18 bomen zijn er voorzien bij de
herinrichting zoals die door de raad werd voorgesteld. 10 staan er nu
al. Een winst van maar liefst 8 bomen. Zeg nou zelf?! Projectleiders,
planologen, verkeersdeskundigen, bestuurders, raadslieden, schaamt u. In
een interview met de Gelderlander verzuchtte ik onlangs tegenover de
verslaggever "Ga nou zelf eens buiten kijken, het is toch werkelijk geen
gezicht hoe het er hier uit ziet!' Deze hartenkreet kwam in het artikel
terug als ware het een bijzaak, van weinig waarde in het hele debat.
Maar - projectleiders, planologen, verkeersdeskundigen, bestuurders,
raadslieden - ook u weet: hoe een buurt, een wijk, een straat eruit ziet
is van levensgroot belang voor het welzijn en welbevinden van alle
mensen die er wonen en die er verkeren; kortom van de burgers. De zorg
waarmee u omgaat met uw eigen huis, uw eigen tuin, uw auto, uw kleding
enzovoorts, díe zorg mag de burger ook van u verwachten inzake het
bestuur en de inrichting van de stad.
Bij het Keizer Karelplein
richting Annastraat staat op dit moment een groot bord waarop wordt
aangekondigd dat de Annastraat nu nog mooier wordt: met bomen en
bloemperken. Er staat ook een tekening op met hoe prachtig het wel niet
gaat worden.
Ik houd staande dat de door de raad voorgestelde
plannen om de Graafseweg van 4 naar 2 banen terug te brengen de beste
optie is. Maar dan wel uitgevoerd met véél meer compenserend groen.
Collega-kunstenaar Diederik Grootjans heeft een impressie gemaakt van
hoe de Graafseweg eruit kan zien.
Volgende week gaat de raad zich beraden over eventuele alternatieven. Ik houd mijn hart vast. Stel mij niet teleur.
____________________________
9 februari 2020 - email verzonden aan alle raadsleden van de gemeente Nijmegen
L.S.,
afgelopen
woensdagavond werd mij bij mijn inspreekbeurt gevraagd of ik een
oplossing had voor de problemen in de doorstroming van de S100. Dat is
een terechte vraag, want deze problematiek komt telkens weer ter sprake
en geen van de partijen lijkt daar op dit moment een oplossing voor voor
te bereiden. Het hoeft niet te verbazen dat ook ik ? lekenburger - op
dit moment geen oplossing voor een betere doorstroming van deze rondweg
heb. Wat mij wel steeds helderder voor ogen is gaan staan is het
volgende: de verkeersstroom Nijmegen in- en uitwaarts is de afgelopen 20
jaar met name op de Graafseweg enorm toegenomen. Het leefklimaat is er
in niet mindere mate slechter op geworden.
In de ruim 30 jaar dat ik
aan de Graafseweg ben gevestigd heb ik weinig pogingen van de gemeente
gezien om het leefklimaat er in positieve zin te onderhouden. Zij het
dan de actie van pakweg 20 jaar geleden waarbij auto's niet meer op de
stoepranden mogen parkeren en er een fietsstrook is gemaakt. Met name de
mantra 'het verkeer moet doorstromen' klinkt telkens weer. Het
aanzien, de uitstraling van de Graafseweg, de staat van straat en
stoepen enzovoorts is er steeds armoediger op geworden. Aan het
verminderen van de gevolgen die de uitstoot van die grote hoeveelheid
auto's met zich mee brengt wordt niets gedaan. De schamele pogingen van
bewoners om zo nu en dan een boompje te planten liepen op niets uit.
En
nu, nu de Graafseweg op de schop moet worden genomen (gezien de staat
van onderhoud noodzakelijk) nemen de bewoners hun kans waar. Ze vragen
terecht om méér dan enkel 'een goede doorstroming'. Natuurlijk moet er
gezocht worden naar oplossingen en ingrepen waarmee de S100 als rondweg
volop gebruikt gaat worden. Dat neemt echter niet weg dat ook de
Graafseweg een tijdsconforme aanpassing verdient. Leefklimaat en
maatregelen inzake uitstoot dienen hierbij voorop te staan. Een
herinrichting van 4 naar 2 banen is de door vele Graafseweg-bewoners
gedroomde oplossing. Er zijn geen onweerlegbare redenen waardoor deze
droom niet verwezenlijkt zou kunnen worden. En waarom zouden er niet
twee knelpunten gelijker tijd kunnen worden aangepakt?
Ik hoop
van harte dat de herinrichting van de Graafseweg niet in een politiek
steekspel zal verzanden. Laat het alsjeblieft geen kwestie van
'uitonderhandelen' worden.
Daarvoor is de situatie te precair.
_______________________________
17 maart 2020 - ingezonden brief inspraakronde gemeenteraad
Beste leden van de gemeenteraad (en anderen ook),
Op
18 maart staat de herinrichting van de Graafseweg op het programma en
is het weer eens inspreken geblazen! Er is al heel erg veel gedebatteerd
over alle voors en tegens in deze kwestie. Waar het verstand moe
dreigt te worden, dient de ziel gesmeerd. Was afgelopen keer de
beeldende kunst aan de beurt, nu komen muziek en dans aan bod. De
fanfare heeft toegezegd te komen, de dansgroep zal ook van de partij
zijn. We hebben er zin an? U begrijpt het al: alle voorbereidingen
getroffen, het hart op de goede plaats en vol vertrouwen stonden we in
de startblokken en... toen kwam het virus. Daarom - beste dames en
heren - blijft het nu bij een brief, aangevuld met een gedicht dat
Wilma Gosejacob voor deze gelegenheid heeft geschreven:
Graafseweg
een straat in een stad
met veel auto's
ze gaan hard
er wonen mensen
er rijden fietsers
er wordt gelopen
overgestoken
's nachts geslapen
er zijn geen bomen
er fluiten geen vogels
de lucht is niet schoon
geluid niet te stuiten
vrachtwagens gaan er
zwaar groot lomp
kinderen staan er
jong klein beweeglijk
er is een stad
die Fietsstad was
Green Capital was
die zich groen wast
"Dit
is een tijd waarin we elkaar moeten vinden over meningsverschillen en
tegenstellingen heen", zei onze minister-president in zijn laatste
toespraak inzake het coronavirus. Graag zou ik deze opmerking breder
willen trekken. Ik hoop van harte dat de herinrichting van de Graafseweg
niet in een politiek steekspel zal verzanden. Laat het alsjeblieft geen
kwestie van 'uitonderhandelen' worden.
_______________________________
30 april 2020 - videoboodschap verzonden via whatsapp
Beste leden van de raad!
In
de bijeenkomst van de raad op 20 mei zal de raad nog eens de
mogelijkheden voor herinrichting van de Graafseweg bespreken, die ze
eerder al samen besproken hebben. Veel bewoners van de Graafseweg hebben
al het mogelijke aangedragen om duidelijk te maken dat de versmalling
van 4 naar 2 rijbanen voor hen de meest gewenste oplossing is. Ik zou
niet weten wat ze nog meer zouden moeten doen. Daarom heb ik een
filmpje gemaakt. Niet zozeer als persiflage (want wie persifleer ik
nou?), maar als een aangepaste vorm voor een soort van herhaling van
zetten. In dit filmpje is het begrip 'vertrouwen' prominent aanwezig.
Vertrouwen in het positieve effect dat een versmalling van de Graafseweg zal hebben. Voor alles en iedereen.
_____________________________
04 mei 2020 - herziene videoboodschap verzonden via whatsapp
beste mensen van de griffie,
met
dank voor uw reactie op mijn mail van vanmiddag stuur ik u volgens
afspraak de herziene "inspreekvideoboodschap Graafseweg 20-05-2020", die
de inspreekvideoboodschap welke ik u stuurde op 30 april jl vervangt.
nogmaals excuses voor het gedoe...
------------------------------------------------
20 mei 2020 - email aan alle leden van de gemeenteraad
Beste leden van de gemeenteraad!
Terwijl de raad vanavond aan het vergaderen was over de herinrichtingsplannen voor de Graafseweg, stonden de Heren van de Graafseweg voor het stadhuis. "Online vergaderen?", daar hebben ze niets mee.
Aanvankelijk gingen ze voor harde actie, maar gezien de ontwikkelingen in de raad waarover in de krant te lezen was, besloten ze een soort van erehaag te gaan vormen. Maar ja, als er niemand komt opdagen slaat zo'n haag als een tang op een varken.
Ze zijn dan ook al snel weer naar huis gegaan, want er "was niets te beleven" daar aan de Korte Nieuwstraat. Hun motto hebben ze inmiddels aangepast: 'van 4 naar 2' is nu 'van vier naar 2+1'.
Enkel de heer Stephan Jonker kun je wat horen sputteren: hij is nog niet gerust op een 'echt groene Graafseweg'...
Namens de Heren groet ik u.
Terug naar archief