Bart Drost

jongens van papier

• 
• 
• 

In het werk van Bart Drost barst het van de jongens. Betekent dit dat het in zijn atelier altijd maar weer een gaan en komen is van blozende knapen? Welnee! Niets is minder waar.

'Zijn' jongens  komen - al naar gelang gekleed of in hun blootje - uit tijdschriften, fotoboeken, seksboekjes, kranten. Uit boeken als "Hoe leer ik voetballen". Hij tekent ze na, hij trekt ze over. Naar believen vergroot of verkleint hij hen. Hij zaagt ze uit hout, borduurt ze, print ze. De foto's worden tekeningen, beelden, pakken, kussens. 'Zijn' jongens treden op in installaties die hij voor hen componeert, zij zijn te zien op tentoonstellingen die hij voor hen maakt.

Aanvankelijk gebruikte Drost ook daadwerkelijk foto's van jongens in zijn werk, tot hij zich realiseerde dat hij hen eigenlijk nooit om toestemming had gevraagd. Net zomin wellicht als hen om toestemming werd gevraagd toen zij in allerlei bladen of blaadjes werden afgebeeld.

De meeste foto's verzamelde hij begin jaren '80 en hij gebruikt ze nog steeds. Op dit moment zou ieder van hen in real life inmiddels minimaal 50 jaar zijn. In het werk van Drost blijven de jongens altijd jong.