wie bouwt er nooit eens luchtkastelen - 1986
Bart Drost maakt in 1986 in opdracht van de gemeente Nijmegen en het comité benedenstad een muurschildering over twee gevelwanden in het steegje tussen de In de Betouwstraat en de Eerste Walstraat in Nijmegen. De schildering is bedoeld om een periode van 5 jaar te overbruggen. In het smalle straatje voorziet hij de ene wand van tekst en flarden van blauwe abstracte vormen. De tegenoverliggende wand laat een structuur van groene bladvormen zien.
Bij de voorbereidingen is ook het comité benedenstad betrokken, dat in de ontwerpfase het atelier van Drost bezoekt. Drost laat zich inspireren door elementen die in een stad onmisbaar zijn: 'groen', 'speelruimte' en 'lucht'. De wand met groene blaadjes markeert het Kronenburgerpark; de lichtblauwe figuren zijn de restvormen van jongensfiguren die Drost uit multiplex zaagde voor zijn tentoonstelling 'een voetbaldveld' in 1985. De groene kant 'overvol', de blauwe kant 'maagdelijk leeg'.
Tijdens de uitvoeringsfase dreigt een deel van de maagdelijk lege muur als het ware 'buiten beeld' te vallen. Drost ervaart dit als een manco in het ontwerp en hij besluit de tekst 'wie bouwt er nooit eens luchtkastelen' toe te voegen: een verzuchting, een hoop, een wens. Dat we blijven geloven in de mogelijkheid dromen te verwezenlijken. Deze toevoeging werd door de opdrachtgever aanvankelijk geweigerd, zie onderstaande notities.
De schildering wordt door de jonge graffiti-gemeenschap in Nijmegen daarentegen goed ontvangen en ze besluiten er niet overheen te spuiten. Met het verstrijken der jaren echter wisselt de graffiti-groep van samenstelling en voegen onverlaten hun eigen symbolen/teksten/graffiti aan de schildering toe. Om de pakweg 5 jaar restaureert Drost de muur met de blaadjes en laat = als ware het klimop - de blaadjes welig over de illegale schilderspraktijken heen groeien.
In 2012 krijgt Drost de opdracht om de muurschildering op de crèmekleurige wand met tekst aan te passen: men stoort zich aan de vele graffitispreuken waarmee de oorspronkelijk maagdelijke muur inmiddels is bezoedeld. Drost schildert er in legergroen een aantal jongensfiguren op, geïnspireerd op figuren die eerder meespeelden bij 'een voetbalveld'.
In 2019 wordt het kunstwerk door de eigenaar van het pand met de bladerwand definitief om zeep geholpen: hij verft een baan van 2 meter hoog zwart en na enige tijd laat hij daar een reclame in graffitistijl op aanbrengen.
.
